ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Η ΔΕΠΥ αποτελεί μια ασθένεια που είναι πιο κοινή στα παιδιά και συνήθως διαπιστώνεται κατά τα πρώτα σχολικά χρόνια. Σήμερα η ΔΕΠΥ προσβάλλει ποσοστό 3-7% περίπου του σχολικού πληθυσμού και παρουσιάζεται στα αγόρια 3-4 φορές συχνότερα από ό,τι στα κορίτσια.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΠΥ;

Τα άτομα με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να παραμείνουν συγκεντρωμένα, να μείνουν ακίνητα και να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους. Πιθανόν να βαριούνται πολύ γρήγορα και να κινούνται νευρικά ή να στριφογυρίζουν διαρκώς. Η συχνά διαλυτική συμπεριφορά τους στο σχολείο, στο σπίτι και στις παρέες δυσκολεύει τη συμμετοχή τους σε δραστηριότητες κάθε είδους. Εξαιτίας των συμπτωμάτων αυτών, τα παιδιά και οι έφηβοι με ΔΕΠΥ μπορεί να μην τα πηγαίνουν καλά ή και να αποτύχουν στο σχολείο, παρά τη φυσιολογική ή αυξημένη νοημοσύνη τους. Επιπλέον, η πλειονότητα των ατόμων με ΔΕΠΥ δυσκελεύονται να κάνουν και να διατηρήσουν φιλίες και συχνά νιώθουν μόνοι και παρεξηγημένοι.

Η σταθερότητα και η οργάνωση μπορούν να διευκολύνουν ένα παιδί με ΔΕΠΥ να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του σχολείου

Η οργάνωση, η συγκρότηση και η σταθερότητα αποτελούν βασικά στοιχεία για τη ζωή των ατόμων με ΔΕΠΥ. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αποκτήσει σταθερές συνήθειες στο σπίτι και να τους παράσχουν ένα τακτικό, οργανωμένο περιβάλλον. Μπορούν να μάθουν στο παιδί πώς να οργανώνει τη μελέτη του και πώς να ξεπερνά την εσωτερική αποδιοργάνωσή του. Για παράδειγμα, η χρήση μιας καθημερινής λίστας και αυτοκόλλητων σημειωμάτων ως οπτικών υπενθυμίσεων μπορούν να βοηθήσουν τους εφήβους να οργανώσουν τη μελέτη τους.

Η συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες μπορεί να βελτιώσει τις κοινωνικές δεξιότητες και την αυτοεκτίμηση του παιδιού και να το βοηθήσει να εκτονώσει την περίσσια ενέργεια.

Τα πιθανά συμπτώματα της ΔΕΠΥ μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες.

Συμπτώματα απροσεξίας	Συμπτώματα υπερκινητικότητας/παρορμητικότητας
1.Ο ασθενής συχνά δεν καταφέρνει να εστιάσει την προσοχή του/της σε λεπτομέρειες ή κάνει λάθη απροσεξίας στα σχολικά μαθήματα, στη δουλειά ή σε άλλες δραστηριότητες.	1. Συχνά κινεί νευρικά τα χέρια ή τα πόδια του ή στριφογυρνάει στην καρέκλα του.
2.Συχνά δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του/της ή να συμμετάσχει σε δραστηριότητες και παιχνίδια.	2. Σηκώνεται συχνά από τη θέση του στην τάξη ή σε άλλες περιστάσεις όπου απαιτείται να παραμείνει καθισμένος.
3.Συχνά φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλάει κάποιος.	3. Συχνά τρέχει τριγύρω ή σκαρφαλώνει σε περιπτώσεις όπου αυτό είναι ανάρμοστο (σε εφήβους ή ενήλικες μπορεί να περιορίζεται σε υποκειμενικό αίσθημα κινητικής ανησυχίας).
4.Συχνά δεν ακολουθεί τις οδηγίες και δεν καταφέρνει να αντεπεξέλθει στα μαθήματα, στις δουλειές του σπιτιού ή στα καθήκοντά του στο χώρο εργασίας (όχι λόγω εναντιωματικής συμπεριφοράς ή έλλειψης κατανόησης των οδηγιών).	4. Συχνά δυσκολεύεται να παίξει ή να ασχοληθεί ήσυχα με ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
5. Συχνά δυσκολεύεται να οργανώσει δουλειές και δραστηριότητες.	5.. Είναι συχνά υπερδραστήριος και υπερκινητικός.
6. Συχνά αποφεύγει, αντιπαθεί ή είναι απρόθυμος να ασχοληθεί με δουλειές που απαιτούν παρατεταμένη διανοητική προσπάθεια (όπως σχολικά μαθήματα και μελέτη).	6. Συχνά μιλάει αδιάκοπα.
7. Συχνά χάνει πράγματα που είναι απαραίτητα για δουλειές ή δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδια, σχολικές εργασίες, μολύβια, βιβλία ή εργαλεία).	7. Συχνά βιάζεται να απαντήσει προτού ακούσει ολόκληρη την ερώτηση.
8. Η προσοχή του/της διασπάται συχνά από εξωτερικά ερεθίσματα.	8.Συχνά δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του.
9. Ξεχνάει συχνά πράγματα που σχετίζονται με καθημερινές δραστηριότητες )	9. Συχνά διακόπτει τους άλλους ή παρεμβαίνει σε συζητήσεις.